Schuldenmachine
Schuldenmachine
November 2018. Een cliënt van mij, Annie kan eindelijk verhuizen. Annie is 67 jaar, wat verward en vergeetachtig. Annie is haar huis uitgezet vanwege schulden. Ze woont nu in een duplexwoning die ze deelt met een drugsdealer. Ze is bang in haar huis, vooral ’s nachts nadat een ‘klant’ van haar buurman met veel geweld haar huis is binnengedrongen.
Nu mag ze eindelijk verhuizen. Annie vraagt mij wat ze moet regelen: ”je spullen verhuizen en naar de gemeente gaan zodra je op je nieuwe adres woont”, antwoord ik. Omdat ik weet hoe verward Annie is neem ik ook even contact op met Ilse, haar persoonlijke begeleidster en haar druk ik op het hart: ‘De inschrijving is erg belangrijk omdat veel overheidsinstellingen gebruik maken van deze administratie en je kunt je niet met terugwerkende kracht overschrijven”.
Vier maanden na de verhuizing Ik krijg twee brieven voor Annie van de belastingdienst: “er is iets gewijzigd in uw inkomsten waardoor u teveel toeslagen hebt ontvangen. U hebt een toeslagpartner met inkomen en u dient € 520,00 over 2018 en € 630 over 2019 terug te betalen”.
Ik neem contact op met Annie: “oh, ik ben die hele inschrijving vergeten en Ilse denk ik ook. Ilse komt morgen en dan gaan we gelijk naar de gemeente”. Op papier blijkt Annie nu een goede vier maanden te hebben samengewoond met de nieuwe bewoner van haar oude adres en hun gezamenlijke inkomsten waren te hoog voor de huurtoeslag. Vandaar de terugbetaling
Ik dien direct bezwaar in bij de belastingdienst en ik stuur bewijzen mee waaruit blijkt dat Annie vanaf November 2018 op haar nieuwe adres woont; het huurcontract, de overeenkomst van de energiemaatschappij en de eerste water factuur.
Elf maanden na de verhuizing
De belastingdienst belt: “ik ga uw bezwaar afwijzen want uw bewijzen zijn onvoldoende. De documenten die u hebt meegestuurd zijn gericht aan een postbus en niet aan haar nieuwe woonadres”. Ik ben met stomheid geslagen: “maar mevrouw staat onder bewind, dan komt alle post bij mij. Dat is toch logisch? Hoeveel bewijs wilt u hebben dat mijn cliënt daar woont; u ziet de datum waarop haar huurcontract is ingegaan, u ziet dat mevrouw in November en December 2018 al 4 kuub water heeft verbruikt?” Mijn belastingmijnheer blijft echter bij zijn standpunt: “dit zijn de regels en daar moet u het mee doen”. Ik besluit het over een andere boeg te gooien: “de nieuwe bewoner van het oude adres moet haar toeslag ook terugbetalen. Kunt u deze dossiers niet naast elkaar leggen? Ik weet dat deze mevrouw vlak voor de kerst is verhuisd en dan hoeft mijn cliënt in ieder geval de huurtoeslag over 2019 niet terug te betalen”. Waarop mijn belastingmijnheer zegt: “u krijgt 2019 alleen terug als ik het bezwaar over 2018 gegrond had verklaart, maar ik wijs 2018 af. U dient opnieuw bezwaar in te dienen voor 2019, maar dat kan niet meer want de bezwaartermijn is verstreken.
Uit onderzoek is gebleken dat huishoudens 15 miljoen keer te horen krijgen dat ze hun gekregen voorschot moeten terugbetalen. Het gaat dus niet om een kleine groep mensen voor wie dit systeem te complex is, het gaat om de gewone Nederlander.
Overigens kwam in 3,8 miljoen gevallen het terugbetaalbericht pas 2 tot 4 jaar ná het toeslagjaar! Dat is geen financiële onzekerheid meer, maar een complete verrassingsaanval.
De overheid staat bekend als een belangrijke, zo niet de belangrijkste veroorzaker van de schuldenproblemen onder Nederlanders. Ons huidige toeslagenstelsel is een schuldenmachine.
Twaalf maanden na de verhuizing
Ik heb de brief ontvangen dat mijn bezwaar officieel is afgewezen omdat ik niet voldoende heb aangetoond dat mevrouw op haar nieuwe adres woont. Ik mag nu in beroep gaan bij de Rechtbank Overijssel, sector bestuursrecht.
