Op verzoek van een maatschappelijk werkster heb ik een gesprek met Claire. Ze zit al aan tafel als ik binnenkom; een leuke meid van een jaar of 23 die mij verlegen aankijkt, duidelijk niet helemaal op haar gemak. Om het ijs te breken begin ik een praatje over het weer en als vanzelf gaan we over tot wat de reden van onze afspraak is; Claire zit financieel aan de grond.
Claire begint te vertellen: “Ik was verslaafd aan drugs. Wat onschuldig begon als het roken van een joint om me wat zelfverzekerder te voelen, groeide uit tot een verslaving. Samen met mijn moeder ben ik afgekickt en met haar steun kan ik mijn verslaving onder controle houden. Maar nu heb ik schulden en daar kom ik alleen niet uit.”
Ik stel Claire een paar vragen over haar financiële situatie om te onderzoeken of bewind wel noodzakelijk is. Ik krijg vlot antwoord op mijn vragen en ik merk dat Claire zich op haar gemak begint te voelen. Dan durf ik de vraag te stellen die al een tijd op de punt van mijn tong ligt: “wat maakt dat jij zo onzeker voelt Claire”? Claire antwoord: ”mijn tanden staan schots en scheef en ik ben hier vroeger mee gepest. Ik ben hierdoor zo onzeker dat ik zelfs niet durf te solliciteren omdat ik bang ben te worden afgewezen”.
Claire komt bij mij onder bewind en binnen een half jaar is haar financiële situatie stabiel; voldoende geld op de spaarrekening voor onvoorziene uitgaven en haar vaste lasten kan ik zonder problemen betalen. De tijd is aangebroken om met de schulden aan de slag te gaan, maar voordat ik hieraan begin regel ik eerst nog een afspraak voor Claire bij de gemeente.
Claire heeft geen tandartsverzekering en dat zit er voorlopig ook niet in vanwege een grote schuld bij haar zorgverzekeraar. Ik wil de gemeente ervan overtuigen dat Claire een beugel krijgt uit de bijzondere bijstand. Als Claire meer zelfvertrouwen krijgt en actief naar werk kan zoeken, kan ze uit de uitkering en is er sprake van een win-win situatie.
Vier jaar na ons eerste gesprek:
Ik krijg een bericht van Claire. Ik open onze chat en het valt me op dat ze de foto van haar kat heeft vervangen door een selfie. Een stralende meid met een gaaf gebit lacht mij vriendelijk toe.
En het app bericht?
“Dank voor je mail. Ik zal mijn werkgever berichten dat het salaris naar de beheerrekening gestort mag worden. Dank je wel voor alles wat je voor mij hebt gedaan tijdens de schuldsanering. Zonder jouw hulp en inzet was mij dit niet gelukt en ik weet niet hoe ik je hiervoor kan bedanken.”
Je app is het mooiste bedankje dat ik kan krijgen Claire.
In verband met de privacy is Claire is een fictieve naam.